Zdobądź 12 miesięcy nauki w cenie 8! Zyskaj -20% na dostęp roczny Premium z kodem ROKNAUKI. KLIKNIJ TU

Bueno, mejor, el mejor… Jak stopniować przymiotniki w języku hiszpańskim?


Stopniowanie przymiotników to jedno z podstawowych zagadnień, które należy opanować podczas nauki języka obcego. Dzięki wiedzy o konstruowaniu porównań oraz tworzenia stopnia wyższego i najwyższego przymiotnika możemy jeszcze lepiej opisać otaczającą nas rzeczywistość. 

Stopień równy w języku hiszpańskim – grado positivo

Stopień równy to podstawowa forma rzeczownika. Umożliwia on porównanie takich samych cech między różnymi osobami, przedmiotami, sytuacjami itd. W hiszpańskim wyróżnia się podstawową konstrukcję stopnia równego:

tan + przymiotnik + como

Na przykład: El libro es tan interesante como la película. – Książka jest tak interesująca jak film.

Stopień wyższy – grado comparativo

Kolejny ze stopni mocniej podkreśla daną cechę, którą chcemy opisać. Służy też temu, aby uwydatnić cechę jednego rzeczownika w porównaniu do innego rzeczownika z tą samą cechą.

W języku hiszpańskim, tworzenie stopnia wyższego przymiotników zazwyczaj używana jest konstrukcja: 

más (więcej, bardziej)/ menos (mniej) + przymiotnik + que

Na przykład: 

  • Juan es más alto que María. – Juan jest wyższy niż Maria.
  • Este libro es menos interesante que el otro. – Ta książka jest mniej interesująca niż tamta. 
  • Ella corre más rápido que su hermano. – Ona biega szybciej niż jej brat.

Stopień najwyższy przymiotnika – superlativo relativo

Podczas tworzenia stopnia najwyższego przymiotnika, czyli superlatiovo relativo, należy pamiętać, aby skorzystać z konstrukcji stopnia wyższego, dodając odpowiedni rodzajnik określony przed całością wyrażenia oraz zmieniając “que” na “de”: 

el/la/los/las + más/menos + przymiotnik + de

Na przykład:

  • Este es el libro más interesante de los que he leído. – To jest najciekawsza książka z tych, które przeczytałem.
  • Juan es el menos hablador de sus hermanos. – Juan jest najmniej rozmowny ze swoich braci.
  • Este restaurante es el más caro de la ciudad. – Ta restauracja jest najdroższa w mieście. 

Stopień absolutny przymiotnika – superlativo absoluto

W języku hiszpańskim używany jest również tzw. stopień absolutny, którego nie używa się do porównań, a po prostu po to, by podkreślić mocno jakąś cechę. Tworzymy go poprzez dodanie odpowiedniej końcówki (-ísimo, -ísima, -ísimos, -ísimas) do przymiotnika.

Na przykład:

  • Este libro es interesantísimo. – Ta książka jest bardzo interesująca.
  • Ella es inteligentísima. – Ona jest bardzo inteligentna.
  • Sus hijos son pequeñísimos todavía. – Ich dzieci są jeszcze bardzo małe.

Wyjątki

Istnieje również kilka przymiotników, które nie stopniują się regularnie, według powyższych konstrukcji. Wśród wyjątków znajdują się: 

Stopień równyStopień wyższyStopień najwyższy
pequeño/pequeña – mały/e/amenor – mniejszy/e/ael/la meno – najmniejszy/e/a
malo/mala – zły/e/apeor – gorszy/e/ael/la peor – najgorszy/e/a
bueno/buena – dobry/e/amejor – lepszy/e/ael/la mejor – najlepszy/e/a
grande – duży/e/amayor – większy/e/ael/la mayor – największy/e/a

Podsumowując, dzięki konstrukcjom stopnia równego, wyższego i najwyższego lepiej opiszesz cechy rzeczowników oraz z łatwością porównasz je ze sobą. Więcej wiedzy o hiszpańskiej gramatyce i słownictwie zdobędziesz dzięki kursom z serii ¡No hay problema!

Ucz się tak, jak lubisz z SuperMemo. Wybierz kurs hiszpańskiego z serii ¡No hay problema!

Wystarczy 15 minut dziennie, aby zobaczyć efekty.